مدرسه موش ها | کارتون مدرسه موش ها
سرنوشت صداپیشه های کارتون نوستالژی مدرسه موش ها چه شد؟ + تیتراژ
مدرسه موش ها یکی از نوستالژی های دهه شصتی ها و هفتادی هاست که قرار بود بچه ها برای رفتن به مدرسه تشویق کنه.
مدرسه موش ها که برای اولین بار در سال 1360 از شبکه یک پخش شد، قرار بود بچه ها رو برای رفتن به مدرسه تشویق کنه. مدرسه موش ها اینقدر با استقبال زیادی روبرو شد که مجموعه دوم آن هم ساخته شد و سپس از مدرسه موش ها به شهر موش های تغییر کرد. در ادامه ببینید که بعد از این همه سال سرنوشت صدا پیشه های این کارتون نوستالژی چه شد!
سرنوشت صداپیشه های مدرسه موش ها
درباره مدرسه موش ها، نوستالژی خاطره انگیز دهه شصتی ها
مدرسه موشها بخشی از یک جُنگ بود، یک جُنگ ۱۱–۱۰ قسمتی که در سال ۱۳۶۰ پخش میشد و قرار بود بچه‌ها را تشویق کند که مدرسه بروند. این برنامه عروسکی را مرضیه برومند کارگردانی و از عروسک‌گردانان و صداپیشگانی نظیر ایرج طهماسب، حمید جبلی و فاطمه معتمدآریا استفاده کرد.
گروه کودک شبکه ۱، طرح ساخت این بخش را به مرضیه برومند سفارش داد. البته آن موشها با موش‌های نسخه نهائی خیلی فرق داشتند، خیلی بی‌رنگ‌ورو بودند و غیر از کُپُل و عینکی بقیه شخصیت‌ها شکل نگرفته بودند.
صوفیا محمودی، شعرِ می‌رم مدرسه. جیبام پره فندق و پسته را سرود و محمد رضا علیقلی موسیقی را تنظیم کرد. بیشتر متن سریال مدرسه موشها را احمد بهبهانی نوشت.
شاعر شعر «ک مثل کپل…» که برای تیتراژ سریال مدرسهٔ موشها استفاده میشد سیدابوالقاسم حسینی ژرفا است.
به علت استقبال زیاد مردم سری دوم مدرسه موشها در ۱۰۴ قسمت ساخته و به نمایش گذاشته شد و آخرین قسمت آن در سال ۶۳ جمعه ظهرها به نمایش گذاشته شد. سال ۶۳ در دوره اوج سریال مدرسه موشها، شهر موشها ساخته شد و در سال ۱۳۶۴ به نمایش گذاشته شد.
سکانسی خاطره انگیر از مدرسه موش ها
سلام اینقدر آگهی زیاد هست که مانمیتوانیم اصل اخبارراکامل ببینیم
کاش میشد باز کودک میشدم،، لااقل یک روز کودک میشدم😭😭😭😭😭
کودکی ما که خیلی خوب گذشت،، ولی افسوس ک کودکی بچه هامون داره فقط پای گوشی میگذره و نمیتونن هیچ خاطره شیرینی برای خودشون داشته باشن تو بزرگی
همه چی خوب بود. الآن بچه ها فیلم خاطره ساز ندارن. ما فیلمهای خاطره ساز مشترک زیاد داشتیم
چقدر حال دلمون اون موقع خوب بود
همه خوب بودن ،اینقدر زمونه کثیف نبود دزد نبود اختلاس نبود ،چقدر هوا ،هوای پاکی بود
چقدر خدا رو بیشتر میدیدیم
ای کاش میشد برمیگشتیم به آن سالها چقدر صفا وصمیمیت بین مردم بود وچقدر مردم باهم متحد بودند وچقدر اختلاف طبقاتی کمبود.....وچقدرچیزهای دیگر.......