متن دعای روز بیست و هشتم رمضان صوتی + اعمال 28 رمضان

دعا بیست و ششم ماه مبارک رمضان و اعمال 28 رمضان را در این مطلب از سایت ویکی گردی بخوانید. ماه رمضان ماه سراسر رحمت و برکت است و فرصتی برای بازگشت انسان عاصی و سرگشته و وامانده از حریم لطف و کرم الهی به دامان مهر و رافت و رحمت پروردگار است. درفرصت های باقیمانده این ماه استفاده کنید و هر روز و شب روزهای ماه رمضان اعمال مخصوص را انجام دهید و دعا های هر روز این ماه را بخوانید. در این بخش از ویکی گردی دعا بیست و هشتم  ماه مبارک رمضان را آورده ایم.

متن دعای روز بیست و هشتم ماه مبارک رمضان

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهمّ وفّر حظّی فیهِ من النّوافِلِ واکْرِمْنی فیهِ بإحْضارِ المَسائِلِ وقَرّبِ فیهِ وسیلتی الیکَ من بینِ الوسائل یا من لا یَشْغَلُهُ الحاحُ المُلِحّین .

ترجمه دعای روز بیست و هشتم ماه مبارک رمضان

خدایا زیاد کن بهره مرا در آن از اقدام به مستحبات و گرامی دار در آن به حاضر کردن و یا داشتن مسائل و نزدیک گردان در آن وسیله ام به سویت از میـان وسیله ها ای آنکه سرگرمش نکند اصرار و سماجت اصرارکنندگان( بحارالأنوار ج :95 ص :66 )

شرح دعای بیست و هشتم ماه رمضان

در این دعا می گوییم :خدایا! در این روز بهره ام را از مستحبات افزون گردان. به هر عمل مستحبی که انجامش واجب و الزامی نباشد، «نافله» می گویند. نوافل و کارهای مستحبی کمبودهای نمازهای واجب را نیز جبران می کند و سبب علاقه و کشش آدمی به انجام طاعات و حسنات شده و او را به عمل نیک وا می دارد.

نماز نافله وسیله ی تقرب مؤمن است. امام کاظم (ع)فرمودند:نمازهای نافله، وسیله تقرب مؤمنان به خداست.( بحارالانوار، ج 82، ص 308 )

پیامبر خدا(ص) [در شبی که به آسمان برده شد] گفت:پروردگارا! حال مومن نزد تو چون است؟ فرمود:ای محمد!... هیچ بنده ای از بندگانم با چیزی که نزد من محبوب تر باشد از آنچه بر او واجب کرده ام، به من نزدیک نشد؛ همانا او با نمازنافله به من نزدیک می شود تا جایی که دوستدار او می شوم؛ پس چون دوستش بدارم، آن گاه گوش او شَوَم که بدان بشنود و چشم او شَوَم که بدان ببیند و زبان او شَوَم که با آن سخن بگوید و دست او شَوَم که با آن ضربه زند؛ اگر مرا بخواند پاسخش دهم و اگر از من خواهشی کند، خواهشش را برآورم. (الکافی، ج 2، ص 352) پس در این دعا از خداوند متعال می خواهیم در این ماه و این روز، بهره ی ما را از نوافل فراوان گرداند.

در این دعا می گوییم : خدایا وسیله ی رسیدنم را به حضورت نزدیک گردان.

وسیله در مفهوم لغویش به معنی هر چیزی است که باعث تقرب می ‌گردد. (تفسیر نمونه ؛ ج‌4 ؛ ص365) لذا مفهوم « وسیله‌» در اصل به معنی تقرب‌ جستن و یا چیزی که باعث تقرب به دیگری از روی علاقه و رغبت می‌ شود می‌ باشد.( تفسیر نمونه ؛ ج‌4 ؛ ص 364)

بنا بر این «وسیله» در دعای فوق معنی بسیار وسیعی دارد و هر کار و هر چیزی را که باعث نزدیک شدن به پیشگاه مقدس پروردگار می‌ شود شامل می‌ گردد که مهمترین آنها ایمان به خدا و پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) و جهاد و عبادات همچون نماز و زکات و روزه و زیارت خانه خدا و همچنین صله رحم و انفاق در راه خدا اعم از انفاق های پنهانی و آشکار و همچنین هر کار نیک و خیر می‌ باشد.

همانطور که علی ع در«نهج البلاغه» فرموده است؛ یعنی بهترین چیزی که به وسیله آن می‌ توان به خدا نزدیک شد ایمان به خدا و پیامبر او و جهاد در راه خدا است که قله کوهسار اسلام است، و همچنین جمله اخلاص (لا اله الا اللَّه) که همان فطرت توحید است، و بر پا داشتن نماز که آئین اسلام است، و زکات که فریضه واجبه است، و روزه ماه‌ رمضان که سپری است در برابر گناه و کیفرهای الهی، و حج و عمره که فقر و پریشانی را دور می‌ کند و گناهان را می‌ شوید، و صله رحم که ثروت را زیاد و عمر را طولانی می‌ کند، انفاق های پنهانی که جبران گناهان می‌ نماید و انفاق آشکار که مرگ های ناگوار و بد را دور می‌ سازد و کارهای نیک که انسان را از سقوط نجات می‌ دهد( نهج البلاغه؛ خطبه 110.) و نیز شفاعت پیامبران و امامان و بندگان صالح خدا که طبق صریح قرآن باعث تقرب به پروردگار می‌ گردد، در مفهوم وسیع توسل داخل است، و همچنین پیروی از پیامبر و امام و گام نهادن در جای گام آنها زیرا همه اینها موجب نزدیکی به ساحت قدس پروردگار می‌ باشد حتی سوگند دادن خدا به مقام پیامبران و امامان و صالحان که نشانه علاقه به آنها و اهمیت دادن به مقام و مکتب آنان می‌باشد جزء این مفهوم وسیع است.( تفسیر نمونه ؛ ج‌4 ؛ ص365.)

در پایان این دعای نورانی می گوییم : یا مَنْ لا یَشْغَلُهُ الْحاحُ الْمُلِحّینَ؛ ای خدایی که سماجت و الحاح بندگان تو را باز نخواهد داشت‌.»( کلیات مفاتیح نوین ؛ ص817.) زیرا به تعبیر حضرت علی(علیه السلام) او سخاوتمندی است که درخواست سائلان، چیزی از او کم نمی‌ کند، و اصرار و الحاح‌ اصرار کنندگان وی را به بخل وا نمی‌ دارد. ( نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان ؛ ترجمه ؛ ص179.)