جنبش Me Too در ایران بازیگران را به جان هم انداخت | زنان در برابر زنان

جنبش «من هم» یا همان Me Too ایران در ابتدا بسیار قدرتمند عمل کرد. برگزاری نوعی انتخابات برای تشکیل یک کمیته جهت بررسی اتهامات وارده در خانه سینما اولین قدم محکم این جنبش بود. افشاگری های مختلف بازیگران و عوامل سینمایی در فضای مجازی و تریبون های مختلف قدم بعدی این حرکت بود. در آخر نیز انتشار پست شبنم فرشادجو در مورد 5 بازیگر مردی که متهم به فساد جنسی هستند، بسیار  مورد توجه قرار گرفت اما این حرکت چندی بعد آرام آرام قدرت خود را از دست داد.

در ابتدا تعلل خانه سینما در بررسی فوری شکایات مربوط به تعرض جنسی بسیاری را ناراحت کرد. بعد از آن انتشار برخی عکس های متهمان از جانب داوران و اعضای ارشد جنبش باعث کدورت و دلسردی زنان آزاردیده و طرفدار جنبش شد. در حال و هوای جشنواره کن هم انتشار پست کتایون ریاحی و اتهام صریح او به سعید پورصمیمی بسیاری را شوکه کرد. بعد از کتایون ریاحی نیز لادن طباطبایی در پستی با ریاحی همصدا شد. این دو اتفاق اخیر به خصوص باعث شوکه شدن جنبش من هم ایران شد. اعضای ارشد این جنبش به این دو ادعا تقریبا هیچ واکنشی نشان ندادند و این عامل باعث شد به دلسردی زنان و طرفداران شفافیت در سینما افزوده شود.

پانته‌آ بهرام در ویدئویی ادعا کرد که قرار نبود در این جنبش نام افراد آورده شود و به همین دلیل از این جنبش کناره می گیرد. این در حالی است که بدون آوردن نام افراد و افشاگری اصولا شفافیت و بررسی اتهامات ممکن نیست. بهرام در لایو اینستاگرامی خود گفت: «دوستان، اسم بردن از آدم ها نه تنها کمکی نمی‌کند بلکه این جنبش را شبیه آدم هایی نشان می‌دهد که انگار در حال مقابله هستیم. حتی مردانی که به صورت تاریخی از توانایی و قدرتشان استفاده کردند آنها نیز به نوعی قربانی یک اندیشه گسترده جهانی هستند. این که این حرکت را به انتقام جویی تبدیل کنیم باعث دشمن تراشی می‌شود. این کار باعث می‌شود راه غلطی برویم. پیروزی ما در جذب همدلی آدم هاست نه ایجاد خشم.»

 بعد ازپانته‌آ بهرام نیز هنگامه قاضیانی و مستانه مهاجر از جنبش من هم کناره گیری کردند. مهاجر در پستی عجیب مدعی شد که رفتار زهرا امیرابراهیمی را الگو قرار داده و ترجیح داده است باعث فروپاشی روح و روان افراد نشود؛ او گفت: «مدتى است می بینم این اقدام مهم اجتماعى، با روشى غلط به ضدِّ خودش دارد تبدیل می شود و در این میان این فقط سینماى ما است که مورد هجوم بى وقفه قرار گرفته است.» حفظ «سینمای ما» به هر قیمتی همان چیزی است که مهاجر در این پست بر آن تاکید می کند.

هنگامه قاضیانی نیز در پستی اعلام کرد که از جنبش من هم کناره گیری می‌کند. او در پست اینستاگرامی خود گفت که «قضاوت تنها با مبداء نور است که یکی از نام های زیبای او ستار است».

این در حالی است که در جنبش من هم جهانی چنین مصلحت اندیشی دیده نشده و نمی شود. همه می دانند که جنبش Me too با افشاگری درمورد تجاوزها و تعرض های «هاروی واینستین»، تهیه کننده مشهور سینما و یکی از غول های سرمایه گذاری در هالیوود شروع شد. بعد از محاکمه واینستین، هالیوود ضربه سختی خورد و از لحاظ مالی آسیب دید اما هیچ چیز باعث نشد گروهی جلوی افشاگری ها را بگیرند جنبش افشاگرانه با حقیقت درآمیخته و جایی برای مصلحت اندیشی ندارد. کسانی که به فکر حفظ وضعیت موجود هستند نباید وارد یک جنبش افشاگرانه شوند. این چیزی است که در جنبش «من هم» ایران رعایت نشد و آن را نابود کرد.