راز قاطی نشدن دو رودخانه سیاه و سفید چیه؟ | پدیده دو رنگ آمازون + عکس

اگرچه مناظر دیدنی زیادی در آمازون وجود دارد، اما یکی از باورنکردنی‌ترین و جالب‌ترین آنها محلی است که در آن ریونگرو و ریو سولیمیس به هم می‌رسند تا آمازون طویل و زیبا را تشکیل دهند و به آن پدیده دو رنگ آمازون نیز می گویند. اگرچه پدیده دو رنگ آمازون در طول مسیر ۴۰۰۰ مایلی خود با بسیاری از آبراه‌های دیگر نیز روبرو می‌شود، اما تلاقی این دو آبراه چشمگیرترین است و بهترین فرصت را برای بازدیدکنندگان فراهم می‌کند تا تضاد فاحش بین دو رودخانه را هنگام همگرا شدن تماشا کنند. در ادامه نیز می توانید عکس های حیرت انگیز پدیده دو رنگ آمازون را ببینید.

در آمازون، دو نوع رودخانه با رنگ‌های مختلف بلک واتر و وایت واتر به نام‌های ریونگرو و ریو سولیمیس وجود دارد که در یک نقطه بدون اینکه رنگ‌هایشان با هم ترکیب شود، به یکدیگر می‌رسند.

دیدار آب ها در پدیده دو رنگ آمازون

منطقه آمازون، علاوه برده‌ها جاذبه دیدنی که دارد، یکی دیگر از شگفتی‌های جهان را نیز در خود جای داده است که از آن به عنوان پدیده دو رنگ آمازون یاد می‌شود. پدیده دو رنگ، در واقع محل رسیدن دو رودخانه با رنگ‌های مختلف به یکدیگر است که اگرچه با یک دیگر تلاقی پیدا می‌کنند اما رنگ آن‌ها تغییری نمی‌کند. بزرگ‌ترین رودخانه جهان، آمازون، از تلاقی رودخانه سفید رنگ بالایی آمازون به نام ریو سولیمیس و رودخانه سیاه رنگ ریو‌نگرو در شهر مانائوس برزیل در مرکز آمازوناس تشکیل شده است. بزرگ‌ترین و شناخته‌شده‌ترین محل تلاقی رودخانه‌ها، نقطه‌ای که دو رودخانه ریونگرو سیاه و ریو سولیمیس سفید رنگ به هم می‌رسند و آمازون قدرتمند را تشکیل می‌دهند، یکی از معروف‌ترین مناظر در جنگل‌های بارانی است.

از نظر حجم انبوه آب، در این نقطه آمازون حدود دوازده برابر حجم کل آبی که روی آبشارهای نیاگارا، ایگواسو و ویکتوریا می‌ریزد را در خود جای می‌دهد. پیش به هم رسیدن این دو رودخانه، آنها در امتداد یکدیگر حدود ۶ کیلومتر حرکت می‌کنند و یکی از چشمگیرترین مناظر آمازون را تشکیل می‌دهند. منطقه اختلاط منحصربه‌فردی که در آن آب‌ها به هم می‌رسند، صدها مایل در پایین دست از میان جنگل‌های بارانی گسترش می‌یابد و گردشگران را از سراسر جهان جذب می‌کند که به رشد قابل توجهی در شهر مانائوس کمک کرده است. در ادامه، با این پدیده شگفت انگیز بیشتر آشنا خواهیم شد.

ریو نگرو، رودخانه سیاه رنگ

یکی از دو رودخانه پدیده دو رنگ آمازون، رودخانه ریونگرو در برزیل است که به رنگ مشکی بوده و یکی از بزرگ‌ترین رودخانه‌های جهان و مشهورترین رودخانه آب سیاه جهان است. برخلاف آب‌های سفید آمازون (Rio Solimoes در این محل) که منشأ آن در دره‌های کوهستانی آند است، شاخه‌ خای ریو نگرو در صخره‌های باستانی سپر گویان سرچشمه می‌گیرند و از میان جنگل‌های بارانی جریان می‌یابند. این رودخانه در ۲۳۰۰ کیلومتری کلمبیا جریان دارد و رنگ تیره خود را از برگ‌ها و مواد گیاهی که در آب‌های آن پوسیده و حل شده است به دست می‌آورد.

یکی از پاک‌ترین آب‌های طبیعی در جهان

در جنگل‌های دشت گرمسیری بیشتر از رودخانه‌های آب زلال، رودخانه‌های سیاه آب هستند که همان‌طور که از نامشان پیداست رنگ قهوه‌ای تیره مایل به سیاه دارند. این رنگ از شسته شدن تانن‌ها از برگ‌های پوسیده گیاهان مجاور حاصل می‌شود. رودخانه‌های بلک واتر وضوح چشمگیری دارند، اما با این حال پس از طوفان‌های بارانی، این رودخانه‌ها نیز ممکن است شفافیت و رنگ معمولی خود را از دست بدهند، زیرا رسوبات از جنگل‌های اطراف خارج می‌شوند.

از نظر شیمیایی، این رودخانه سیاه آب دارای مواد معدنی بسیار کم است و اغلب سختی آب قابل اندازه گیری ندارد. آب اسیدی و تقریباً استریل، با pH بین ۳.۵-۶، جمعیت انگل و باکتری را به حداقل می‌رساند. به همین دلیل، این رودخانه سیاه‌ آب را می‌توان یکی از پاک‌ترین آب‌های طبیعی در جهان در نظر گرفت. در کنار ریو نگرو، رودخانه Solimões به طور مستقیم جریان دارد و سفید رنگ است.

این رودخانه نیز رنگ خود را مدیون رسوبات غنی خود از جمله ماسه و گل و لای است. رودخانه Solimões پس از جریان در حدود ۱۶۰۰ کیلومتر به رودخانه ریونگرو می‌رسد و با هم این اتصال مهم را تشکیل می‌دهند. به دلیل تفاوت در دما، سرعت و چگالی آب، این دو رودخانه پس از همگرایی، چند کیلومتر در کنار هم جریان پیدا می‌کنند تا در نهایت با هم مخلوط شوند.

ریو سولیمیس؛ رودخانه سفید رنگ

رودخانه دوم پدیده دو رنگ آمازون، رودخانه ریو سولیمیس (Rio Solimões) به رنگ قهوه‌ای است که مردم محلی آن را رودخانه سفید رنگ می‌نامند. بازدید کنندگانی که برای اولین بار از آمازون یا دیگر رودخانه‌های بزرگ گرمسیری بازدید می‌کنند، اغلب از دیدن آب قهوه ای گل آلود و تقریباً آلوده شوکه می‌شوند. با این حال، این رنگ ناشی از فاضلاب یا آلودگی نیست، بلکه ناشی از بار رسوبی سنگین آب است.

هر روزه، تن‌ها رسوب از کوه‌ها و رواناب مناطق جنگلی اطراف به دلیل باران‌های شدید استوایی به رودخانه‌های جنگل‌های بارانی ریخته می‌شود. بار رسوبی در جایی که جنگل زدایی خاک‌ها را بدون حفاظت رها کرده است و مقادیر زیادی از خاک سطحی در اثر بارندگی‌ها فرسایش می‌یابد، حتی بیشتر است. علیرغم این موضوع، این گونه رودخانه‌های استوایی معمولاً به عنوان رودخانه‌های سفید آب شناخته می‌شوند.

تفاوت بین آب سیاه ریونگرو و آب سفید ریو سولیمیس

از آنجایی که رودخانه‌های آب سفید اغلب توسط تعداد زیادی شاخه‌های اسیدی تغذیه می‌شوند، از نظر سختی آب به دلیل داشتن مواد معدنی نسبتاً کم، نسبتاً نرم هستند و pH کمی اسیدی تا خنثی دارند. تفاوت بین آب سیاه ریونگرو و آب سفید ریو سولیمیس در جایی که این دو رودخانه در نزدیکی مانائوس برزیل به هم می‌رسند، به راحتی مشهود است. رودخانه‌ها در کنار هم جریان دارند و به وضوح به‌ عنوان آب‌های سفید و سیاه  رنگ مجزا بدون اینکه پس از چندین مایل حرکت با هم ترکیب شوند، به یکدیگر می رسند. رودخانه ‌Solimões، مواد مغذی را برای دریاچه های دشت سیلابی فراهم می‌کند.

اکولوژی این دریاچه به طور متناظر با رودخانه‌ها و دریاچه‌های فقیر از مواد مغذی و آب سیاه متفاوت است. این رودخانه بسیار کم عمق تر از ریونگرو است؛ زیرا از زمان حفاری دره‌ها، بستر خود را با مقادیر زیادی رسوب پر کرده است. در مورد نامگذاری این رودخانه نیز باید بگوییم که مردم بومی آمازون به نام سوریمان، به زبان پرتغالی این رودخانه را Solimão یا Soliemoens نامگذاری کرده اند. البته استفاده از نام Solimões عمدتاً فقط به زبان پرتغالی برزیلی‌ها محدود می‌شود و بقیه جهان به هر دو آن‌ها رودخانه بالایی و پایینی آمازون می‌گویند.